بررسی تأثیر آموزش ایمن‌سازی در مقابل استرس بر افسردگی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به MS

زمینه و هدف: هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش ایمن‌سازی در مقابل استرس بر افسردگی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا بهMS  بوده است. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون و گروه کنترل است. جامعة آماری شامل 83 نفر از بیماران مبتلا به MS شهر اصفهان می­باشد. برای انتخاب این افراد از روش نمونه­گیری داوطلبانه در دسترس و همتاسازی استفاده شد. آنها از لحاظ سن، جنس، وضعیت اقتصادی- اجتماعی، طول مدت ابتلا به بیماری، دارا بودن یک انحراف معیار بالاتر از میانگین در افسردگی و سایر متغیرهای مورد نظر در پژوهش کاملاً همگون بودند. سپس با استفاده از روش تصادفی 30 نفر انتخاب و به­صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامة دموگرافیک، پرسشنامة افسردگی بک (BDI) و مقیاس کیفیت زندگی مخصوص بیماران MS (MSIS-29) بوده است. آزمودنی­های گروه آزمایش به­مدت 8 جلسة دو ساعته، تحت درمان آموزش ایمن­سازی در مقابل استرس (SIT) قرار گرفتند، اما گروه کنترل مداخله­ای دریافت نکردند. نتایج حاصل با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیری (MANOVA) تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج حاصل آشکار ساخت که میان گروه آزمایش و گواه از لحاظ افسردگی و کیفیت زندگی، تفاوت معناداری وجود دارد (001/0P<). یعنی آموزش ایمن­سازی در مقابل استرس موجب کاهش افسردگی و افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به MS شده است. نتیجه­گیری: آموزش ایمن‌سازی در مقابل استرس به­طور معناداری موجب کاهش میزان افسردگی و افزایش کیفیت زندگی بیماران  MSشده است. بنابراین آموزش این مهارت‌ها و راهبردهای مقابله با استرس، علاوه بر درمان‌‌های دارویی به این بیماران توصیه می‌شود.